Als Leven Overleven wordt
Ik bemerkte dat ik al sinds lange tijd geen aandacht heb besteed aan de 'Bewust GezondZIJN' pagina. De ontwikkelingen hebben echter niet stil gestaan maar daar ga ik vanavond niet over schrijven.
Voor dit moment wil ik stilstaan bij mijn oudste broer Frans die op dit moment dat ik dit schrijf een levensbehoudende operatie ondergaat in het AZU.
Lieve Frans sinds 10 oktober j.l. ben je in gevecht met 'het leven' althans vanaf deze periode heb ik dit aktief kunnen volgen. Zoals je zelf stelde was het jou intensieve levenswijze die jou zwaar viel.
De stress en roofbouw die je pleegde vanwege onevenwichtige gedachten, woorden en daden resulteerde in verval en chaos van je 'systeem' en die gooide de handdoek in de ring.
Vanaf de bewuste periode een hartinfarct waar 30% van de hartpompfunctie, vanwege het zuurstofgebrek, afstierf. Twee dagen hierna weer een ernstig hartfalen 4 bypassen waren nodig om het hart te doen kloppen. Je hartpomp bleek niet toch voldoende dus werd een ICD geplaatst.
Het niet voldoende functioneren van je organen, nieren en lever, omdat de hartpomp functie achterblijft maakte het dat je bijna vergiftigde. Op 10 december werd je opnieuw op de Intensive Care in het OLVG opgenomen waar de mededeling volgde dat jou hartfunctie niet voldoende bleek enige kans op overleven is een donorhart c.q. het plaatsen van een kunsthart/pomp. Overplaatsing naar het AZU ten gevolg want dat is de 'place to be'.
Wanneer overleven je leven wordt dan is niets meer vanzelfsprekend. Je leven hangt aan een zilveren zijden draad en afhankelijkheden lijken meer dan ooit je koers te bepalen. De innerlijke krachten die je de afgelopen maanden aanwendde om te overleven hebben een diepe indruk op mij gemaakt. Jou bewustzijn dat je 'er niet voor jou kinderen bent geweest' openbaarde zich steeds meer naar mate je op je 'hoge pieken' leefde. De geschiedenis herhaalde zich immers was dit ook in jou leven gebeurt waardoor je getriggered werd 'te overleven'. Je voelde je in de steek gelaten door je moeder en vader en besloot in eenzaamheid verder te gaan door je af te scheiden van je familie.
Toen je meldde in een van je 'dalen' dat het 'zooo eenzaam' was voelde ik op dat moment je pijn, je eenzaamheid. Terwijl ook in volledige potentie aanwezig voelde ik je woede en onmacht dat je jezelf geen kans ziet om op gevoelvolle warmhartige wijze in het hier en nu in het leven te staan. Het vluchten voor jezelf en je harder doen voorkomen dan je innerlijke zelf is maakt dat overleven jou leven..wanneer kun je dit loslaten? Wanneer je jezelf bevrijdt van die opgekropte gevoelens en jezelf (lees energieen) kunt laten stromen zal je niet hoeven te overleven maar kun je in overgave liefdevol je leven LEVEN.
Geef geen weerstand aan je mooiste gevoelens, houd je niet langer stijf, je hoeft je niet krampachtig staande te houden. Luister naar je natuur, je intuïtie, naar je gevoel, wees gewoon spontaan jezelf en twijfel niet langer of dit goed genoeg is. Wees niet langer bang voor je emoties maar laat ze vrij stromen en wees ervan overtuigd dat jij elk (oer)trauma elk emotioneel probleem kan oplossen nu en continue. Jij bent sterk, je hart is sterk, als je er maar in gelooft en jezelf niet blokkeert in je gevoelsstroming. Het moment van de waarheid is hier, kies je voor verdere verval (chaos) of heling (orde).
In mijn gedachte ben ik bij je nu en continue wat je ook beslist weet dat het altijd goed is
http://bewustgezondzijn.blogspot.com/2007/12/als-leven-overleven-wordt-ik-bemerkte.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten